| Contributor | |
| Coverage | |
| Related day of the year | |
| Creator | |
| Date | |
| Description | Μικρή χώρα σε μιαν αυλή μικρή που την κουνούσε η θάλασσα. Πέρα δώθε, όπως έχει γράψει ο Ελύτης. Μεγάλα βάσανα, πολλές τρικυμίες, μακρινά ταξίδια. Που σημαίνει ότι η μετανάστευση, η μετακίνηση, ο ξενιτεμός κι η αυτοεξορία ήταν προδιαγεγραμμένη μοίρα αυτού του τόπου. Η θέση του στο χάρτη, το ναυτικό DNA, το εμπορικό δαιμόνιο, οι κατά καιρούς ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες, τα συντριπτικά κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, συνήργησαν όλα για να συνδεθεί άρρηκτα η πορεία της Ελλάδας στο χρόνο με τη μετανάστευση. Το σχολείο μας, το 3ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων στα πλαίσια των πολιτιστικών προγραμμάτων, επέλεξε φέτος ένα ευαίσθητο όσο και δύσκολο θέμα. Ένα θέμα που αγγίζει πολλές ελληνικές οικογένειες. Τη σύγχρονη μετανάστευση, τη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό. “Τα νιάτα τα γραμμένα” μεταναστεύουν μη έχοντας άλλη επιλογή. Η αιτία γνωστή…..Η οικονομική κρίση που έχει οδηγήσει τους νέους μας στην ανεργία. Έτσι φεύγουν….αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, μια καλύτερη τύχη. Φεύγουν, κοιτώντας με δάκρυα στα μάτια τους γονείς τους που μένουν πίσω, τα αδέρφια τους, ακάματους παραστάτες της ζωής τους που μένουν πίσω. Προσπαθούν να φορἐσουν ένα χαμὀγελο στα χεἰλη… «Κι αν ακόμη νομίζεις ότι το να φὐγεις είναι εύκολο, έλα για ένα βράδυ στα όνειρά μου, κοίταξἐ με με τα μάτια της ψυχής μου και ίσως τότε να νιώσεις τον πόνο, την πίκρα, τη στενοχώρια, τη νοσταλγία που βιώνει όποιος φεύγει. Ο ανθός του τόπου μας, τα νιάτα τα γραμμένα, μεταναστεύουν αναζητώντας εργασία, ακολουθώντας το όνειρό τους για ένα καλύτερο αύριο. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά, χωρίς ταμπέλες, χωρίς φόβο. Για μας, για το σήμερα, για το αύριο. Το χρωστάμε στα παιδιά μας, στη νεολαία μας. Γιατί έτσι… υπάρχει ελπίδα. |
| Language | |
| Publisher | |
| Relation | |
| Rights | |
| Source | |
| Subject | |
| Title | Ξενιτιά μου, φωλιά του ονείρου τα φτερά μου για σένα ανοίγω |
| Type |
